W osławionym wyroku z dnia 12 lutego 2015 roku w sprawie C 396/13 , Sähköalojen ammattiliitto ry / Elektrobudowa Spółka Akcyjna, wydanym w następstwie pytania prejudycjalnego sądu fińskiego, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyjaśnił pojęcia „minimalnej stawki płacy” dla delegowanych pracowników oraz doprecyzował, które elementy powinny być uważane za części płacy minimalnej pracowników lub nie.
Francuskie sądy przyjęły podobną definicję płacy minimalnej, do sądów wspólnotowych, kilka miesięcy przed wyrokiem TSUE z dnia 12 lutego 2015 (Cass. Soc. 13 listopada 2014, MX i inne c / Meci Company, nr 13-19095) odróżniając wyraźnie:
- „dodatek właściwy delegowaniu” – uważany za część płacy minimalnej,
- „zwrot kosztów wyżywienia”, które są wyłączone z obliczania płacy minimalnej.
W tym przypadku pięciu pracowników spółki prawa portugalskiego zostało oddelegowanych do Francji z wynagrodzeniem obejmującym: kwotę z tytułu płacy podstawowej, zagraniczne oddelegowanie (deslocaçoes estrangeiro) i odszkodowania za posiłki. Robotnicy zwrócili się do sądu pracy o wypłatę zaległych wynagrodzeń, twierdząc, że kwoty wypłacone z tytułu oddelegowania stanowią zwrot dodatkowych kosztów generowanych przez sytuację przemieszczenia się na dużej odległości, które powinny być wyłączone z uzgodnionego wynagrodzenia.
W wyroku z dnia 13 listopada 2014 roku Izba Pracy Sądu Kasacyjnego odrzuciła roszczenia pracowników. Sędziowie wyjaśnili w kontekście prawa francuskiego aspekt pojęcia płacy minimalnej, stwierdzając, że: „Dodatki właściwe delegowaniu są uważane za część płacy minimalnej; jednak, kwoty zapłacone tytułem zwrotu kosztów posiłku poniesione na skutek delegowania, a także koszty poniesione przez pracodawcy w wyniku oddelegowania, takie jak koszty podróży, zakwaterowania i wyżywienia są z niej wyłączone i nie mogą być ponoszone przez oddelegowanego pracownika. „
Z treści tego wyroku wynika, że:
– Pojęcie minimalnego wynagrodzenia obejmuje „Diety właściwe delegowaniu” (deslocaçoes estrangeiro prawa portugalskiego);
– Jednakże, kwoty zapłacone tytułem zwrotu kosztów wyżywienia faktycznie poniesionych na skutek delegowania, a także koszty poniesione przez pracodawcę w wyniku delegowanie, takie jak koszty podróży, zakwaterowania i wyżywienia nie stanowią części płacy minimalnej ;
– Pozostaje jednak faktem, że koszty podróży, zakwaterowania lub wyżywienia nie mogą być ponoszone przez oddelegowanego pracownika (w tym przypadku były one wypłacane przez pracodawcę);
Artykuł R1262-8 francuskiego Kodeksu Pracy stanowi: „Dodatki właściwe delegowaniu są uważane za część płacy minimalnej. Jednakże, kwoty zapłacone tytułem zwrotu kosztów posiłków faktycznie poniesionych na skutek delegowania, a także koszty poniesione przez pracodawcę w wyniku delegowania, takie jak koszty podróży, zakwaterowania i wyżywienia są z niej wyłączone i nie mogą obciążać pracowników delegowanych. „