loader image

Prawo definiuje podwykonawstwo jako działanie, w ramach którego jedna osoba („zleceniodawca”) powierza innej osobie („podwykonawcy”), na jej odpowiedzialność, wykonanie całości lub części umowy gospodarczej.

  • Czy outsourcing pracowniczy jest dozwolony prawnie we Francji ?

Z prawnego punktu widzenia celem umowy o świadczenie usług jest samodzielne i niezależne wykonanie dzieła lub usługi.

Brzmienie umowy i faktyczne relacje między stronami muszą odzwierciedlać to kryterium autonomii i niezależności, unikając umieszczania podwykonawcy w pozycji podrzędnej w stosunku do głównego przedsiębiorstwa.

Jeśli tak się nie stanie, francuski sąd może przekwalifikować umowę podwykonawczą na nielegalne użyczenie siły roboczej, stosując art. L.8241-1 Kodeksu pracy, który zakazuje wszelkich operacji zarobkowych , których jedynym celem jest odplatne użyczenie siły roboczej.Naruszenie tego artykułu podlega karze dwóch lat pozbawienia wolności i grzywny w wysokości 30 000 euro, zgodnie z art. L.8243-1 kodeksu pracy.

  • Jak się ma czas trwania umowy podwykonawczej do zasad oddelegowania ?

Chociaż czas trwania usługi może się różnić w zależności od rozmiarów powierzonego podwykonawcy projektu, od jednego dnia do kilku miesięcy, oddelegowanie musi mieć charakter tymczasowy, a od oddelegowanych pracowników oczekuje się powrotu do pracy w kraju przyjmującym w celu wykonywania innych zadań.

Władze francuskie i lokalne sądy walczą z tak zwanym „fałszywym podwykonawstwem”, w ramach którego jedna ze stron umowy, mająca siedzibę w kraju o niższych kosztach pracowniczych, udostępnia swoich pracowników francuskiemu zleceniodawcy pod pozorem umowy o podwykonawstwo. W niektórych przypadkach, francuskie organy kontrolne bedą skłonne uznać, że świadczenie usług stanowi fikcje prawną wykorzystywaną do ukrycia nielegalnego użyczania siły roboczej.

Mimo że umowa o świadczenie usług podlega przepisom prawa innego państwa, francuskie organy i sądy zachowują możliwość oceny zgodności jej postanowień z przepisami bezwzględnie obowiązującymi francuskiego prawa pracy.

Zgodnie z art. 9 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I): „Przepisem bezwzględnie obowiązującym jest przepis, którego przestrzeganie jest uważane przez dane państwo za kluczowe dla ochrony jego interesów publicznych, takich jak jego organizacja polityczna, społeczna lub gospodarcza, w zakresie, w jakim wymaga jego stosowania w każdej sytuacji objętej jego zakresem, niezależnie od prawa właściwego dla umowy na mocy niniejszego rozporządzenia”.